पिर्का

के रहेछ पिर्काको कथा 
जसले पनि बोलेको हुन्छ 
के रहेछ हिमालमा  
जो पनि चढेको देखिन्छ  
पिर्का र हिमालमा केही त फरक हुन्छ 
नत्र हिमाल चढेपछि 
हिमालहरू,अरू,आँखा जुधाउँछन् 
आफूतिर बोलाउँछन् 
अनि गुनगुनाउँछन् आँटको गाथा 
चिसो हावाले गाला चिमोट्छ यसरी 
कति खेर ! झरौँ जस्तो हुन्छ, तलतिर 
लाज लागेर नि !
केही त अलौकिक छ उचाइमा 
पिर का !
ओर्लन जान्ने 
ताल परे चढ्दिन जा !
भन्ने मान्छे 
नभएर त पक्कै होइन  ?
यो त एउटा कालखण्ड, जसको घमन्ड   !
 कठै ! बानी बन्दै हो
प्रभुत्व अगाडी कदै सानो छ त आफ्नो
हामी आफै भन्दो हो  ?
“इतिहासको अगाडी कसैको केही लाग्दैन”
चुनि चुनि बुनि बुनि पठाएका 
आफ्नै मुटुका टुक्रा उभिँदा पनि
पिर्का फित्तैकै भाँचिँदैन। 
मानौँ !
स्वदेशी रोजगारी 
स्कुल देखि पदमा पुग्छे हाम्री पियारी   !  
यता चढे उता बढे भने
खेतहरू बाँझो नहुने तयारी 
के भो त अनि  ?
पिर्काहरू अझै बन्नु पर्छ ।
जुन हेर्दा मैदान जस्तो होस् 
या होस् सूर्यमुखी फूल सरी
संरचना यसको फेरिनै पर्छ।
कम्तीमा पनि अँजुली जस्तो त होस् 
जसमा मूलको पानी, थपि थपि पिउन मिल्छ।